ไอเดียเจ๋งชนะเลิศประกวดโครงงานคอมพิวเตอร์ระดับประเทศ
โดย... ดุลยา มงคล
เรื่องราวที่โลดแล่นอยู่ในหนังสือนิยายวิทยาศาสตร์หรือในภาพยนตร์ที่มีอุปกรณ์เครื่องใช้อัตโนมัติต่างๆ ทำหน้าที่เป็นแขนขาคอยทำงานแทนมนุษย์ใช่ว่าจะเป็นเพียงแค่จินตนาการ ครั้งหนึ่งเรื่องของโทรศัพท์มือถือที่ส่งอีเมลและใช้อินเทอร์เน็ตได้เป็นเรื่องที่หลายคนในอดีต คาดไม่ถึงว่าจะเป็นไปได้ หรือการที่เพียงแค่ตบมือครั้งเดียวไฟก็สว่างทั้งบ้าน รถยนต์เคลื่อนที่ได้โดยไม่ต้องเปลืองแรงขับเอง ก็เป็นเรื่องจริงที่มีผู้คิดค้นทำขึ้นมาแล้วทั้งนั้น เพราะในโลกแห่งความจริงบรรดานักวิทยาศาสตร์ต่างก็วิจัย ค้นคว้าอุปกรณ์เครื่องใช้ไฮเทคใหม่ๆ กันอย่างไม่หยุดยั้ง และสิ่งที่คิดค้นก็เป็นเรื่องใกล้ตัวเข้ามาทุกวัน
เชื่อไหมว่าแม้แต่เด็ก ๆ ระดับมัธยมศึกษาในบ้านเรา ต่างก็มีไอเดียเจ๋งๆ ที่ใช้ความรู้พื้นฐานทางการเขียนโปรแกรมทดลองสร้างสิ่งประดิษฐ์ใหม่ๆ ขึ้นมาได้อย่างน่าทึ่ง เช่น นักเรียนโรงเรียนแสวงหาวิทยาคม จังหวัดอ่างทอง ได้ประดิษฐ์เครื่องกรอกน้ำอัตโนมัติ นักเรียนโรงเรียนเนินมะปรางศึกษาวิทยา จังหวัดพิษณุโลก คิดค้นผ้าม่านมหัศจรรย์เปิดด้วยเสียง ปิดด้วยแสงและเก้าอี้เคลื่อนที่เพื่อคนพิการนักเรียนโรงเรียนบ้านแหลมวิทยา จังหวัดเพชรบุรี จัดทำเครื่องชั่งอัตโนมัติและเครื่องอบแห้งอัตโนมัติ นักเรียนโรงเรียนราชสีมาวิทยาลัย จังหวัดนครราชสีมา คิดค้นเครื่องให้อาหารไก่ไข่อัตโนมัติเป็นต้น
และที่จะต้องกล่าวถึงเป็นพิเศษ ก็คือ โครงงานคอมพิวเตอร์ เครื่องให้อาหารปลาและรดน้ำต้นไม้ผ่านโทรศัพท์มือถือ ของนายภัคชนม์ หุ่นสุวรรณ์ และนายวรสิทธิ์ เตชะวีระพงศ์ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนวัดสุทธิวราราม โดยมีอาจารย์พัชรี เนตรน้อย เป็นที่ปรึกษา สามารถเข้าตากรรมการจนได้รางวัลชนะเลิศ จากการแข่งขันประกวดโครงงานคอมพิวเตอร์ ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย เนื่องในโอกาสวันสถาปนาของสถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (สสวท.) ครบรอบ 32 ปี ในปี พ.ศ. 2547 ที่ผ่านมา สิ่งประดิษฐ์ที่ว่านี้ใช้ Parallel Port ในการควบคุมด้วยคอมพิวเตอร์ โดยใช้ซอฟต์แวร์ที่เขียนขึ้นจากโปรแกรม Visual Basic 6.0 ซึ่งทำให้ผู้ใช้สามารถเข้าใจวิธีการใช้ได้ง่ายกว่าซอฟต์แวร์เขียนด้วยภาษาซีที่รันในดอสโหมด ซึ่งโครงงานนี้แบ่งออกเป็นสามส่วน ได้แก่ ส่วนของวงจรควบคุม ส่วนเครื่องรดน้ำต้นไม้ และส่วนเครื่องให้อาหารปลา
ในส่วนของวงจรควบคุม ประกอบด้วย ส่วนรับสัญญาน (input) จากโทรศัพท์มือถือ ซึ่งได้จากการสั่นของโทรศัพท์เมื่อมีสัญญานเข้ามา การสั่นจะสั่งให้วงจร ทำงาน และส่วนควบคุมการทำงาน (output)ของเครื่องให้อาหารปลาและเครื่องรดน้ำต้นไม้ โดยการเขียนโปรแกรมให้ซอฟต์แวร์ปล่อย Output มาให้กับ ICULN2003A และนำ IC เบอร์นี้ไปควบคุมเครื่องให้อาหารปลาและเครื่องรดน้ำต้นไม้อีก ทีหนึ่ง
ส่วนของเครื่องรดน้ำต้นไม้ ใช้โซลินอยด์วาล์วเปิด-ปิดทางเดินของน้ำที่ไหลไปตามท่อซึ่งทำเป็นหัวฉีดเอาไว้และส่วนของเครื่องให้อาหารปลา ใช้มอเตอร์เกียร์ต่อกับดอกสว่าน ซึ่งอยู่ในท่อขนาดสามหุ่นและมีกรวยเก็บอาหารไว้ด้านบน เมื่อมอเตอร์หมุน เม็ดอาหารปลาก็จะถูกขับออกมาตามเกลียวของดอกสว่านที่กำลังหมุนอยู่
โครงงานนี้ทำขึ้นมาเพื่อสนองความต้องการของคนที่ไม่ค่อยมีเวลาอยู่บ้าน โดยสามารถสั่งการผ่านโทรศัพท์มือถือ หรือตั้งเวลาทำงานได้ เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่เกิดจากความคิดสร้างสรรค์บวกกับความสามารถทางด้านอิเล็กทรอนิกส์และไอทีของเด็กไทยวัยใส ของเรา วัสดุอุปกรณ์ที่ใช้ก็ไม่ได้หรูหราซับซ้อนมากมาย เพียงแค่มีโทรศัพท์มือถือเก่าๆ รุ่นใดก็ได้ที่มีระบบสั่น แผ่นปรินต์ Ralay12V DC มอเตอร์เกียร์ โซลินอยด์วาล์ว ท่อ PVC พร้อมข้อต่อต่างๆ Connector เต้าเสียบ Adapter Micro Switch สายไฟ กรวย แท่นไม้ ฯลฯ ก็สามารถประดิษฐ์เจ้าอุปกรณ์อัตโนมัติที่ว่านี้ ได้แล้ว
ภัคชนม์ หุ่นสุวรรณ์ (ดิว) เล่าว่า แรกเริ่มที่คิดโครงงานได้ตั้งโจทย์ให้ตัวเองว่าโครงงานที่ จะทำต้องทำงานเองได้อัตโนมัติ และทำงานเวลาที่ไม่มีคนอยู่บ้านได้ จึงนำความคิดมาปะติดปะต่อกัน อุปกรณ์ที่ใช้ก็ติดตั้งง่าย แค่กำหนดตำแหน่งที่จะเปิดรดน้ำต้นไม้ แล้ววางท่อสปริงเกอร์ไปเรื่อยๆ ตามแนวที่ต้นไม้ที่เราจะรด ส่วนเครื่องให้อาหารปลา ก็แค่เอาตัวเครื่องไปวางไว้บนตู้ปลาก็ทำงานได้ สิ่งที่ประทับใจจากโครงงานนี้ ก็คือได้ความรู้เพิ่มเป็นการได้ลองผิดลองถูก นำความคิดมาทำให้เป็นจริง
เรื่องราวยังไม่จบเพียงแค่นี้สามารถเข้าไปอ่านไอเดียเจ๋งๆอย่างนี้ได้ข้างล่างนี้แล้วจะรู้ว่า นวัตกรรมของเด็กไทยก้าวหน้าไปไกล อย่างที่คิดไม่ถึง
พบกับเรื่องนี้ได้ที่ :http://update.se-ed.com/218/mobile-phone.htm
